Avocado Industry
บนโลกนี้มีประชากรกว่า 7,300 ล้านคน
ใครจะคิดว่าคนสองคนที่ไม่ได้อยู่ในประเทศเดียวกัน จะสามารถมาทำเพลงด้วยกันได้ บางทีเหตุการณ์ที่ทำให้พวกเขาได้เจอกันอาจเรียกว่าพรหมลิขิตก็ได้
เหตุใดถึงเลือกเข้ามหาวิทยาลัยเชียงใหม่
เซน : คิดว่ามันสะดวกในการเดินทางจากบ้าน
แล้วก็กลัวรถติด
มาซารุ : มหาวิทยาลัยมีแลกเปลี่ยนก็เลยมา
มาซารุ : มหาวิทยาลัยมีแลกเปลี่ยนก็เลยมา
ทำไมเซนถึงเลือกเข้าคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์
เพราะว่าตอนนั้นเรายังไม่ได้ศึกษาอะไรมากมาย แนะแนวก็ไม่ได้มีเยอะ
แต่เราเห็นนักดนตรีที่เราชอบเรียนสถาปัตย์ เลยคิดว่าถ้าเรียนแล้วน่าจะมีของแน่ๆ ก็เลยเรียน
ได้แนวคิดอะไรเยอะเลย ส่วนวงที่ชอบก็มีเยอะเลย เช่น เฉลียง อะไรแบบนี้
แล้วมาซารุล่ะทำไมถึงเลือกมาแลกเปลี่ยนที่คณะศึกษาศาสตร์
ตอนอยู่ญี่ปุ่นผมเรียนคณะมนุษย์ครับแต่แลกเปลี่ยนเป็นคณะศึกษา
แล้วตอนอยู่ญี่ปุ่นเรียนมนุษย์เอกอะไร
เรียนเอกไทยครับ เพราะ ตอนนั้นผมสนใจเศรษฐกิจเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ รู้สึกไทยน่าสนใจมาก
เรียนเอกไทยครับ เพราะ ตอนนั้นผมสนใจเศรษฐกิจเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ รู้สึกไทยน่าสนใจมาก
สถานที่ที่ชอบใน มช.
มาซารุ : โรงอาหารคณะศึกษา เพราะมีอาหารให้เลือกเยอะครับ
(หัวเราะ)
เซน : เราคิดว่าเราชอบไปที่อ่างแก้ว
เพราะที่นั่นมีร้านกาแฟ(หัวเราะ) อยู่คณะมันไม่ได้ไปไหนเลย อ่างแก้วมันเป็นที่ที่ใช้เวลาขับรถและได้ผ่อนคลายแล้วมันไกลจากคณะด้วย
เหตุการณ์อะไรที่ทำให้ได้มาเล่นดนตรีด้วยกัน
เซน : รุ่นพี่จังหวัดที่ดูแลนักศึกษาแลกเปลี่ยนเขาพานักศึกษาแลกเปลี่ยนญี่ปุ่นประมาณ3คนไปแฮงค์เอาท์แล้วเรียกเราไปด้วย
ก็สนิทกับทั้ง 3 คน
แต่มาซารุเล่นดนตรีได้ก็เลยชวนมาเล่นดนตรี เราก็ถามแบบว่าชอบเพลงอะไร นู่นนี่นั่น
เล่นอะไรบ้าง มาซารุบอกผมเล่นเปียโนครับแล้วก็มีกีตาร์หนึ่งตัวซื้อที่ไทยมาเล่น มาฝึก
แนวเพลงของวง Avocado Industry
คือแนวอะไร
เซน : ตอนนี้ไม่มีแนวที่ตั้งเป้า เพลงที่ทำมาก็มีแจ๊ส,
ป๊อปแจ๊ส, ร็อค เราก็จะทำตามแนวที่ชอบไปเรื่อยๆ เพลงที่ทำใหม่ก็แนวซินธ์ป็อป*
*เพลงป๊อปที่สร้างขึ้นจากดนตรีสังเคราะห์
ชื่อวงมาจาก
มาจากเนื้อแปลที่ได้ความหมายว่า ฉันเจออะโวคาโด้ในต้นไม้
มาซารุบอกว่า I
found avocado in the tree แต่เราฟังพลาดเป็น I found
avocado industry ก็เลยเป็นชื่อวง มันเป็นที่มาที่แหลว* มากอย่าไปเล่าให้ใครฟังนะ (หัวเราะ)
*แหลวคือคำเมือง แปลว่าพัง
ตอนมาซารุกลับญี่ปุ่นทำเพลงกันยังไง
ก็ส่งไป-มา ก็แก้ สนุกไปอีกแบบ (หัวเราะ)
ถ้าไม่ได้เป็นนักดนตรีจะทำอะไร
เซน : น่าจะไปทำสถาปนิกนะ
มาซารุ : น่าจะเป็นบริษัทที่ญี่ปุ่นอาชีพเซลล์แมน
ตอนที่มาซารุกลับญี่ปุ่นเซนอยู่ไทยคิดหาวงใหม่ไหมหรือหาแล้วแต่มาซารุไม่รู้
เซน : ไม่รู้ๆ (หัวเราะ) ล้อเล่นๆ
ก็คือปกติเราเปิดเพลงอยู่แล้ว เราเคยมีวงดนตรีมาก่อน รู้สึกว่าการเจอกันหลายๆ คน
ในแต่ละครั้งมันยากมาก เราเลยตัดสินใจ เห้ย!
หาอะไรที่มันทำด้วยตัวเองแล้วจบเลย การทำเพลงกัน 2 คนก็ง่าย
เออว่างไหม เออว่าง ก็มาซ้อมด้วยกันเลย ไม่ต้องถาม ว่างไหม ว่างไหม ว่างไหม
ว่างไหม
มาซารุ : อ่อ... ยาก หาวงใหม่ก็อยาก
เซน : ยาก หรือ อยาก
มาซารุ : ยาก... อ๋อ difficult
มาซารุเริ่มเล่นเปียโนตั้งแต่ 3 เดือนตามที่เซนบอกไว้จริงๆ หรอ
มาซารุ : ไม่ใช่ครับ (หัวเราะ) เปียโนเริ่มตั้งแต่อายุ
4 ขวบ
แล้วเซนล่ะเริ่มเล่นกลองตอน 4 เดือนตามที่พูดไว้จริงๆ หรอ
เซน : อ๋อ... อันนี้ประมาณอนุบาล 1
แม่เห็นศักยภาพก็เลยซื้อให้
ซื้อกลองให้หรอ
เซน : ซื้อถังสีให้ (หัวเราะ)
มีวางแผนไหมว่าจะไปในแนวทางไหน
เซน : ตอนแรกก็ว่าจะเข้าค่ายแต่คิดว่าต้องดูเรื่องสัญญาด้วย
เพราะเมื่อก่อนมันไม่มีอินเทอร์เน็ตค่ายก็จะกุมอำนาจตรงนี้ไว้
แต่ว่าตอนนี้ใครทำเพลงถ้าเพลงมันดีมันก็กระโดดออกมาเอง
คิดว่าถ้าได้สัญญาที่มีความเป็นธรรมก็ว่าจะเข้า
อยากจะบอกกับน้อง ๆ ที่กำลังศึกษาอยู่ในมหาวิทยาลัย
มาซารุ : เรียนเยอะๆ และลองทำสิ่งที่สนใจเยอะๆ
จะเกิดสิ่งเกิดใหม่
เซน : ก็เหมือนมาซารุแหละ ตอนเราเป็นนักศึกษา
เวลาที่เราจะทำอะไรก็ยังมีการสนับสนุนจากทางบ้าน เราสามารถลองทำได้เลย
พอจบไปเราก็ต้องหาเงินก่อน ถึงเวลานั้นเราอาจไม่มีเวลาให้กับสิ่งที่เราชอบ
ก็เริ่มทำตั้งแต่ตอนนี้ดีกว่า
ถ้าพูดถึง 4.0 จะคิดถึงอะไร
เซน : การทำเพลงนี่แหละ
เราอยากได้เสียงดนตรีชนิดหนึ่งเราก็ต้องไปซื้อเครื่องดนตรีชนิดนั้นมาแต่ตอนนี้ทุกคนเอาเครื่องดนตรีพวกนั้นจำลองลงในซอฟต์แวร์คอมพิวเตอร์
เราไม่ต้องเดินไปร้านเพื่อซื้อเครื่องดนตรี เราแค่จ่ายเงินเพื่อซื้อซอฟต์แวร์นั้นมาแล้วเอามาให้ได้
มาซารุ : นึกถึงความสุขเพราะความสุขในภาษาญี่ปุ่นคือฉิวาเซะ(Shiawase) แล้วเลข4ก็อ่านว่าฉิได้เหมือนกัน
ความเกี่ยวพันของเลข 4 ในวง
เดือน 4 คือเดือนเกิดของเซน
4 โมงเช้า (ตี4) คือเวลาที่ออกไปกินข้าว
4 อาหารไทยที่มาซารุชอบคือ ลาบ ยำจิ๊นไก่ กุ้งแช่น้ำปลา ผัดขี้เมา
4 ขวดมาซารุกำลังเมา
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น